منِ متناقض

در انـــــــــــــــزوای خــــــــــــودم با خــــــــــودم عالـــــــــمی دارم...

نمیدونم این خشم و خودخوری آنی تقصیر منه یا تقصیر دیگران ؟!

‌.

فقط میدونم اون لحظه همه چی و باید رها کنم و برگردم خونه ‌.

الان هم تمام کارهام و رها کردم و بدون اطلاع به کسی دارم برمیگردم خونه که برم بخوابم .

درونم یک دیوانگی محض و بیرونم یک آرامش زیبا ... تناقض ترسناکی هست.

یکشنبه یازدهم شهریور ۱۴۰۳ | 10:52 | Yakut |

.•. Other .•.

About Me